Mzungu Daktari!

Hallo Allemaal!

Allereerst bedankt voor alle lieve berichtjes :)
Ik echt blij van alle lieve berichtjes uit Nederland! :)

Ik zal even het verloop van mijn week vertellen want er is weer veel gebeurd!

Zondag ben ik dus naar de kerk geweest.. Ja ja ik mocht gewoon zomaar naar binnen! Ik had echt moeite met het openhouden van mijn ogen want het duurde allemaal erg lang en het was verschrikkelijk warm in de kerk. Af en toe werd ik weer wakkergeschud omdat we dan ineens moesten gaan staan om een dansje te maken.. Dat was maar goed ook want ik zat ondertussen bijna vastgeplakt aan die plastic tuinstoel! Ook mochten wij als visitors even zwaaien naar de rest van de kerkgangers en iedereen wilde ons knuffelen en een handje schudden om ons welkom te heten.. Dat was wel een beetje apart :S Na de dienst zouden we gaan eten bij David(Keniaan)maar die was niet thuis en de deur zat op slot. Na een half uur wachten kwam er eindelijk iemand met de sleutel, maar nog steeds geen David! Julie zou voor ons gaan koken maar de stroom was nu ook al uitgevallen dus de lunch konden we wel vergeten!We zijn na anderhalf uur maar weggegaan om ergens te gaan lunchen. (Uiteindelijk liet Julie ons weten dat David rond een uur of 6 aan kwam kakken, dus hadden we 5 uur op hem kunnen gaan zitten wachten :S) Na een lekkere lunch bij Mon Ami zijn we doorgegaan naar de Kibuye markt waar we alledrie(Maaike, Ellen en ik)een leuk stofje hadden gekocht om daar een jurkje van te laten maken! Ook zijn we nog even naar de Masai Market geweest en voor we eindelijk bij de Rooftop aankwamen leken we wel pakezels, zoveel tassen! Op de Rooftop kwam de grote verrassing! Jeroen belde :) Dus ik snel een rustig plekje opgezocht om te bellen..Hoorde ik niets :S Na hem een maand niet gesproken te hebben was ik het helemaal zat en heb ik hem gewoon gebelt met mijn Keniaanse telefoon!Het blijkt niet eens zo heel duur te zijn..Ongeveer 8-9euro voor een half uur bellen..En gewoon perfecte verbinding van Kenia naar Bolivia :)Dus we hadden lekker gebelt tot mijn beltegoed helemaal op was! Het was wel echt balen dat die telefoon dan ineens uitvalt en je geen 'afscheid' kan nemen..Maar ik was allang blij dat ik m'n maatje even had gesproken :):) (klinkt heel zeverig)Ik was echt heel blij om even z'n stem te horen en even wat dingen/ervaringen te vertellen :)Toen we het internetten beu waren zijn we gaan eten bij de Green Garden, wat een beetje karig was dus vonden we dat we wel een brownie van de Laughing Buddha verdient hadden! En die was toch LEKKER! :)

Maandag begon de werkweek weer! En ja hoor de dode kindjes van voor het weekend lagen er gewoon nog steeds.. Ze hadden ze alleen verplaatst naar de grond :S Ik had zoveel mogelijk zusters ingelicht dat ik echt vandaag een bevalling wilde doen! Ik had het voor het weekend ook al afgesproken.. Dus ik ging wachten in second stage tot iemand bijna ging bevallen.. Dit duurde heeeel erg lang en de vrouw die er lag had nog niet genoeg ontsluiting.. Ik vond het allemaal te lang duren(alles duurt natuurlijk langer als je moet wachten maar toch!)dus ik ging even wat papierwerk doen voor mijn project! Ineens werd ik omhelst door iemand die in mijn oor schreeuwde: 'HOW ARE YOU MY FRIEND?'.. Ik schrok me kapot! Gelukkig was het Henriette(Keniaanse student)die ik wat eerder had leren kennen op Labour ward. Echt een superlieve meid die me echt een hele hoop heeft geleerd!Ze werkte nu op Gyneacologie. Ze had even tijd om wat vragen te beantwoorden voor mijn project dus ben ik met haar in de nurse station gaan zitten. Helaas zei ze na een vraag of 5 dat ze weg moest en na 20minuten terug zou komen..Die 20 minuten werden er 30 en uiteindelijk 2 uur en toen wist ik dat ze niet meer zou komen. Balen:S Maar goed, toen ik eenmaal terug kwam in second stage had een andere student mijn patient opgeeist..De vrouw had nu redelijk wat ontsluiting en de Keniaanse student had der kostuum al aangetrokken. Ze keek me ook heel boos aan, alsof ze wilde zeggen 'Deze is van mij.. AFBLIJVEN!'. Ik had besloten naar huis te gaan maar van te voren wilde ik eerst even langs Doctor Juliana om te kijken of ze nou onderhand mijn contract al had getekend. Ik ben al 7x langsgeweest en iedere keer is ze niet aanwezig en zegt haar secretaresse dat de doctor het contract niet begrijpt(wat onzin is want het is hetzelfde contract als wat ze altijd ondertekend bij de mbo-studenten!)Ik kom aan bij het kantoor, is mevrouw de dokter op vakantie.. Ze doet er nu al langer dan 2 maanden over om mijn contract te tekenen, hoe polle polle(langzaam) kun je het hebben?!'s middags heb ik op de Rooftop nog een hoop gedaan voor mijn project :)

Na wat nachtrust begon de dag al vroeg! Ik ging voor half 8 naar beneden om de bus te boeken naar Kakamega Forrest.. Wat blijkt, er gaat geen bus naartoe :S Dus na veel te veel op en neer geren hadden we toch besloten om maar met de matatu naar het bos te gaan(alsof er een keus was :S)! Nou Ellen+Maaike+Evelien+matatu=een HEEEEL slecht idee.. Maaike moet sowieso voorin zitten vanwege wagenziekte.. En ik voelde me opeens ook niet echt heel lekker toen ik al die Kenianen op mekaar zag zitten achterin dat kleine busje :P Maar gelukkig waren de plekken voorin nog niet bezet.. Na twee en een half uur opgevouwen te hebben gezeten in dat busje kwamen we eindelijk aan bij het bos(althans dat dachten we). We moesten maar even uitstappen en voor veel te veel geld verder reizen met een ander busje.. En wij maar stennis schoppen omdat we echt niet voor dat geld die laatste 10minuten wilde reizen..Ondertussen weten we echt de prijzen wel! Maar er zat niets anders op.. Helaas :S

Uiteindelijk kwamen we aan bij Kakamega forrest! Eerst hadden we al een bordje gespot dat de ingang nog maar 600meter was.. Voordat we omsingeld waren door alle piki piki meneren.. Ze wilde ons wel even naar de ingang rijden, voor veeeeeel te veel geld natuurlijk! Dus eigenwijze mzungu's dat we zijn, wij gingen gewoon lekker lopen! De plek waar we moesten betalen was inderdaad 600m lopen.. Maar de echte ingang van het park was dus nog 2 en een half uur met de benenwagen :S Dat krijg je van eigenwijs zijn..Na deze fijne(hele hete)wandeling gingen we eesrt even rustig lunchen en naar het toilet! Daarna konden we aan onze boswandeling beginnen.. Gids mee, rugzakje op en gaan! :) Na heel wat bomen te hebben gezien, een enkel aapje en wat vlinders die ik ook wel op 1 hand kon tellen, kwamen we aan bij de top waar we over heel het regenwoud konden kijken.. Het was wel mooi maar helaas niet zo overweldigend als iedereen beweerd :S Dus na een goede 2 uur lopen konden we weer terug om ons voor te bereiden op de terugreis in de matatu! Ons water was ook op dus voordat wij de matatu ingingen moesten we eest opzoek naar water! Dit bleek nog niet zo'n gemakkelijke opgave want water verkochten ze dus nergens en ik was inmiddeld al helemaal wazig van de dorst! Uiteindelijk wat kleine, veel te dure flesjes water gevonden en een matatu waar we in konden stappen. We hadden wel eerst even de matatu meneer heel zielig aangekeken 'Mister we need to sit in the front otherwise we will vomit in your van!' Echt heel erg asociaal maar de Kenianen op de voorbank werden verplaatst naar de achterbank en heel de weg was het alleen maar mzungu dit, mzungu dat:P Maar goed Maaike en Evelien zaten voorin!

Op de terugweg hadden Maaike en ik ook nog wat 'lekkers' gekocht.. Simsim, een bolletje sesamzaad wat ze bij de Fauna verkopen voor je parkiet!Mijn Simsim ging al snel richting Ellen!Na twee en een half uur op de motor te hebben gezeten zat mijn kont bijna vastgesmolten..Ook had Ellen even geteld hoeveel mensen er in de matatu zaten: 24!!! Normaal gesproken mogen er maar 12 in..Dus ik was heel blij dat we eruit mochten!Na deze drukke dag ben ik nog even gaan internetten om daarna lekker te gaan slapen :)

Woensdag was weer vroeg dag om lekker te gaan werken! Ze vroegen of ik even wilde bidden voordat we aan de slag gingen..Leg dan maar eens uit dat je niet gelovig bent en dat je helemaal niet eens weet hoe je moet bidden.. :S Ik dacht: als ik nou in het Nederlands een verhaaltje vertel en er een paar keer 'Onze lieve vader','God' en 'Amen' doorheen gooi dan trappen ze er wel in.. Maar ik wilde het risico toch niet nemen! Met als gevolg dat er 1 zuster was die heel graag mijn vriendin wilde worden zodat ze met mij naar de kerk kon en mij kon leren hoe ik moest bidden :S Ik vond dat ze eerst mij maar eens moest leren hoe ik een bevalling moest doen! Dit keer was ik niet van plan om weg te gaan zonder een bevalling te hebben gedaan.. Dus ik had de eerste patient al geclaimed. Toen kwam de hoofdzuster met het verhaal dat ik deze bevalling niet mocht doen omdat ze een Primi gravida was(haar eerste bevalling)wat dus betekend dat de vrouw(bijna)altijd ingeknipt wordt..Een bet wrede en pijnlijke bedoeling! Dus ik ging opzoek naar de volgende zwangere vrouw. Bij iedereen vragen hoeveel ontsluiting die vrouw had en hoeveel die, hoe het kindje lag en hoelang het nog ging duren. Ik had mijn kaplaarzen al aangetrokken, mijn schort omgedaan en mijn mondkapje vastgebonden. Nu kon ik dus in vol kostuum gaan staan wachten tot ze eindelijk helemaal fully dilated was. In de tussentijd kon ik wel duidelijk maken aan de zusters en studenten dat ik deze bevalling wilde doen! 'She is mine, she is mine!', je moet echt duidelijk zijn, want anders dan wordt mijn patient weer ingepikt!:S Ik had ondertussen ook iemand gevonden die me wilde assisteren bij de bevalling: Ronald, een clinical officer. Na een Vaginal examination bleek dat de vrouw volledige ontsluiting had. De weeen van de vrouw waren alleen niet sterk genoeg..Haar vliezen werden gebroken door Ronald en daarna duurt de bevalling niet lang meer! Ook kreeg ze oxytocin om de ween op te wekken. Het kindje zal dan binnen een half uur geboren worden. Ondertussen deed Ronald zijn handschoenen weer uit en liep weg met de boodschap: je moet me maar roepen als het zover is :s Ik denk dat hij gewoon even een bakkie ging doen ofzo of dat het een grapje was.. Maar daar stond ik dan alleen! :S Dus ik snel weer iemand anders gezocht en ik kon nauwelijks de delivery kit openmaken en mijn steriele handschoenen aandoen en het kind was er al uit! Gelukkig vertelde de zuster die erbij was, Betty, hoe ik alles moest doen!Perineum ondersteunen, hoofdje draaien, kijken of de navelstreng niet om de nek zit en als het hoofdje eruit komt moet je het gezichtje en de binnenkant van de mond schoonmaken met een gaasje zodat de baby ruimte krijgt om te ademen. Het ging allemaal vrij snel en voor ik het wist had ik de navelstreng doorgeknipt,de sekse van het kindje aan de moeder laten zien, het kindje gewogen en de placenta eruit gehaald. Het was echt een hele bijzondere ervaring en ook echt eng! Niet alleen omdat het om 2 mensenlevens gaat maar ook omdat de moeder HIV positief was en er bij een bevalling toch wel heel veel bloed bij komt kijken.. Maar gezonde moeder, gezonde baby en een trotse Evelien! :)

In de middag waren Ellen en Maaike nog even op de Rooftop en kwamen ze met het briljante idee dat wij ook gewoon mee terug naar Oeganda konden gaan :) Echt een strak plan en we zijn gelijk gaan kijken naar alle activiteiten die Oeganda te bieden heeft!

De planning:
-Bungee jumpen, koppie onder in de Nijl!
-White water rafting, op de Nijl!
-Heksenmarkt!
-Sloppenwijken van Jinja!
-Project van Ellen bezoeken!
-Project tanden poetsen in een weeshuis, made by: Maaike en Evelien!

's Avonds heb ik gelijk Jeroen trots opgebelt om te vertellen over mijn eerste bevalling en over de wilde plannen in Oeganda! :)

Donderdag stond er voor de lunch een gezellige picknick gepland! Rond lunchtijd kwamen Ellen en Maaike naar mij toe om alles voor te bereiden! We hadden een heerlijke salade, chiapatti's en andere lekkere dingen. We zijn met een goedgevulde mand naar het park gegaan, waar we toch wel een beetje bang waren voor starende mensen of smekende straatkinderen maar dat viel reuze mee :) Na de picknick voelde ik me al niet zo heel tof maar 's avonds werden de buikkrampen zo erg dat ik heel de nacht aan de wc gekluisterd heb gezeten.. Maaike had ondertussen heel erg veel pijn in haar voet(waarvan dat weet geen mens!)Dit had wel even effect op onze vrijdagactiviteiten.

Vrijdagochtend zijn we namelijk eerst langs het Aga Khan Hospital geweest. (Niet dat houtje-touwtje ziekenhuis waar ik werk maar een ziekenhuis wat redelijk in de buurt komt van een goed Westers ziekenhuis!)Inmiddels waren we al gebombardeerd tot: Manke Nelis,Schijtelientje en Mamma Ellen(ook wel tolk van Maaike). Na een nummertje te hebben getrokken net als bij de slager konden we onze naam en geboortedatum vertellen(geen ID nodig)en konden we gaan zitten wachten.. en wachten.. en wachten... Maaike werd als eerst binnengeroepen, de dokter had even aan haar voet gevoelt, ze riep een keer 'AU' en er moest een rontgenfoto gemaakt worden.. Ondertussen zat ik nog steeds te wachten..Maaike kwam na enige tijd ook weer terug van de afdeling Radiologie en ik zat nog steeds te wachten.. Eindelijk werd ik binnengeroepen(wat maar goed was want ik was bijna aan mijn stoel vastgegroeid..)Eerst een gesprek met de dokter gehad, temperatuur opgemten en toen nog wat aan mijn buik gevoelt.. De conclusie was dat ze toch echt een monster van mijn ontlasting en urine nodig hadden.. Ik naar het Lab. waar ik weer kon gaan zitten wachten.. :s Nadat ik mijn zakje met 2 potjes had afgegeven kon ik weer een half uur wachten op de uitslag..De diagnose: een bacterie in mijn maag en darmen en een urineweginfectie! :S Na een hoop pillen waaronder pijnstillers, antibiotica en een medicijn tegen de bacterie konden we 'vrolijk' gaan lunchen op Tilapiabeach. We hadden wel echt heerlijk gegeten! Naderhand ben ik nog even gaan internetten, Jeroen had mij ook even gebelt maar hij was echt slecht te verstaan door de regen en onweer:S Hij vertelde dat zijn dagen heel lang en saai waren.. Hij moet allemaal schijven hout, van bomen, schuren en jaarringen tellen :S In een stoffig lab :S Maar gelukkig gaat hij over een paar weken ook lekker reizen :) Ik ging lekker mijn bedje in met veel medicatie in de hoop dat het morgen wat beter is!

Zaterdagochtend werd ik optijd wakker.. Gelukkig had ik niet heel de nacht aan de wc gekluisterd gezeten:) Dus ik kon eerst vrolijk boodschapjes gaan doen bij Nakumat.. Daarna met Maaike en Ellen door naar Agape, om spullen te brengen naar de straatjongens! Ook nog even langs Kibuye Market omdat Maaike een tas moest kopen, ik had gelijk even gekeken hoe duur een koffer was(voor alle extra souvenirs:)) Daarna zijn we gaan eten bij Stanbradox samen met Steve(Keniaan)we hebben lekker geit gegeten, was echt heeeel erg lekker! Daarna zijn we naar de Rooftop gegaan om de webverslagen in elkaar te zetten want morgen vertrekken we al optijd naar Oeganda!Dalijk gaan we eerst nog even langs Nakumat om de schema's en plaatjes voor het tandenpoetsproject in Oeganda te printen en te sealen! En dan in Nyalenda eten met Maaike en Ellen bij het gastgezin :)

Liefs xx Evelien