Shake what your mamma gave ya!

Lieve Allemaal!

Weer een langverwacht reisverslag! Nog maar 5 weken te gaan en dan mag ik eindelijk weer naar huis:)

Dinsdagavond zijn we aangekomen in Nairobi met de the Gardian bus, echt een prima bus! Schoon, netje en zelfs een wc aan boord en de chauffeur heeft een rijbewijs…daar aangekomen, midden in de stad zijn we met de taxi naar het Mill Hill gegaan. Deze pannekoek had zeker geen rijbewijs! Het was ontzettend druk in de stad het hele verkeer stond vast. Onze taxichauffeur dacht dat hij iedere 2 meter zijn motor uit moest zetten en de handrem erop.. Als er weer enigszins beweging in kwam ging hij zijn auto weer starten en volle gas wegrijden. Aangezien wij nog slap van de lange busrit waren was dit niet zo fijn! Maar gelukkig wist ie de weg naar Mill Hill waar de patertjes al op ons zaten te wachten. Na even bij de paters te hebben gezeten reizen we door naar Mombassa (we zouden eigenlijk eerst naar het Amboseli National park gaan maar dat was wat te prijzig!!) Dus hebben we de plannen aangepast; we gaan eerst een paar dagen naar Mombassa en dan gaan we door naar de eilandjes.

De volgende dag zijn we in Nairobi op verkenning geweest. Het is echt een hele drukke, volle stad met veel te veel verkeer en stinkende uitlaatgassen. ‘ s Middags zijn we door de sloppenwijken van Nairobi geweest. De jongen die ons daar een rondleiding gaf woonde er zelf ook. In de wijk zit een schooltje voor de jongste kinderen zodat ze binnen het dorp naar school kunnen. Er was een mogelijkheid om de school te ondersteunen dus ik heb besloten om de school te sponsoren. Hierdoor krijgen de kinderen wat meer kansen en mogelijkheden.
Verder is het echt niet uit te leggen hoe verschrikkelijk de geur was. Er overal lag afval en het leek wel een grote vuilnisbelt met hutjes erop….

De volgende dag zijn we vertrokken naar Mombassa. Ik had veel last van pijn krampen, duizeligheid en voelde me echt slecht. Toch wilde ik perse naar Mombasa. Na een ellendige rit ,die 2x zo lang duurde, kwamen we aan in Mombassa ondertussen ging het echt slecht met mij. Ik had echt veel pijn en wist niet meer hoe ik het had. We hebben besloten om gelijk door naar het ziekenhuis te gaan!!De mensen in de bus waren ook echt allemaal heel bezorgd, ze dachten allemaal aan malaria.. In het ziekenhuis aangekomen werden we snel geholpen maar uiteindelijk duurde het allemaal heeeeeeeel lang!Bij het eerst bezoek aan de dokter bleek het echt niet goed te zijn en onze plannen werden helemaal door de war gegooid. Het zag er naar uit dat ik opgenomen moest worden . Na wat onderzoeken kwam eruit dat ik een bacterie in mijn bloed had en dat het echt foute boel was!Ik moest direct opgenomen worden!! Toen begon het gezeur met opnemen. Wij naar de receptie met de mededeling dat ik opgenomen moest worden. De receptioniste vroeg of we even 500euro wilden betalen!! We kregen de keus tussen een privé kamer of op een grote zaal… We hebben gekozen voor de privé kamer. Dus achter de zuster aan de gangen door! Het was ontzettent benauwd en de geur was echt verschrikkelijk. De moed zakte echt ff in onze schoenen, helemaal omdat de kamers waar we naar binnen keken al helemaal niets goeds beloofde…Eenmaal de trap op naar boven scheelde het al 10 graden en zag het er al stukken beter uit! Tatataaa daar was de kamer.. Het zag er goed uit met een schone bank waar Maaike op mocht bivakeren! We zaten samen even op het bed terwijl er wat voorbij gevlogen kwam. Er landen een dikke vette sprinkhaan op het bed en samen zijn we gillend de deur uit gerend. Toen Maaike de zuster ging roepen of zij de sprinkhaan wilde weghalen moest ze lachen en vroeg ze of wij degene waren die zo aan het gillen waren!! Gelukkig vond de zuster de sprinkhaan ook heel groot en ze zei dat hij ook nog eens heel gevaarlijk was ook. Door al het wachten hadden we nog steeds niet gegeten en was het ondertussen al 12uur. We hadden dus behoorlijk wat honger. Gelukkig kregen we 1uur later 4 geroosterde boterhammen! Om 5 uur waren we weer wakker en ik voelde me alles behalve beter.. Even later bleek dat het infuus niet werkte en dat ik dus niets binnen had gekregen van de vloeistoffen of medicatie… Wachtend op de dokter, zag het er echt nog niet goed uit en er was helemaal geen verbetering! Eigenlijk ging alles alleen nog maar slechter!:( Gelukkig ging het in de loop van de dag na heeeeel wat zakken antibiotica en pijnstillers de goede kant op! Toch moesten we nog een nachtje in het ziekenhuis blijven….
Op zaterdagochtend kwam de dokter langs om zijn diagnose te stellen; Ik mocht naar huis!!! Jeeeej:) Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want hoe snel en makkelijk we het ziekenhuis in zijn gekomen hoe moeilijk we er weer uitkwamen. Het heeft ons alles bij elkaar wel 5uur gekost om de rekeningen en verzekeringen te regelen. Toen we weg wilde gaan en de medicatie wilde gaan halen vroegen ze ons even 3000euro te betalen(totale rekening voor ontslag)…. Zelfs in het ziekenhuis proberen ze ons op te lichten!!! Uiteindelijk hadden we alles geregeld en zijn we voor de zekerheid nog 1 nachtje in Mombasa town gebleven! Zo konden we nog een klein beetje shoppen en mocht er iets gebeuren, dan was er een goed ziekenhuis in de buurt!

We zette onze reis voort naar Watamu. Hier hadden we een reservering gemaakt voor een mooie hut op het strand in een eco-camp. Daar aangekomen bleek dat de reservering niet was doorgkomen. Toen kwam het ergste..We moesten met z’n 2en in een ieniemini klein, vies en vochtig tentje. Echt een rampenplan! De volgende dag zijn we als een malle naar Malindi gegaan.
In Malindi merkte we eigenlijk al vrij snel dat er niets te doen was. Iedereen had ons geadviseerd gelijk door te gaan naar Lamu omdat dat echt de moeite waard was! Dus wij opzoek naar een bus. Op dit tijdstip van de dag kon je alleen maar met de matatu naar Lamu. Ze zeiden dat het 4uur zou duren, we waren al gewaarschuwd door andere reizigers dat het minimaal 8uur duurt!Toen zijn we als een malle naar het vliegveld gegaan waar we voor 40euro gewoon naar Lamu zijn gevlogen!We stonden ineens binnen een uur op Lamu:) Echt heel chill! We hadden van een meisje uit Watamu een nummer gekregen van ene Abdul, die een eco-camp had op Lamu. Dus wij Abdul gebeld en hij kwam ons netjes ophalen en heeft heel de weg(verektes lange weg)onze spullen gedragen! Aangekomen bij het ‘eco-nest’ bleek dat we gezellig in een huis op stelten mochten slapen waar de ramen ontbraken. Maar dat had ook wel weer z’n charmes! Na onze spullen weg te hebben gezet zijn we wat gaan relaxen in de hangmat met een goede lunch met verse calimari(inktvis):) :)

Dinsdag zijn we samen met Abdul de projecten in Lamu af geweest! We begonnen bij een weeshuis wat opgezet was door een Spaanse. Echt ontzettend mooi weeshuis waar alles netjes georganiseerd was. Er zat een hele school bij waar de kinderen allemaal les kregen. Daarnaast zat ook het kinderziekenhuis. Ook supergeorganiseerd en heel erg netjes! Daarna gingen we naar een ander weeshuis, van Lola. Lola(ook een Spaanse)heeft dit weeshuis opgezet en daarnaast runt ze ook nog een recycle project. Ze geeft vrouwen de kans om van ouwe spullen, zoals bijvoorbeeld plastic, weer wat nieuws te maken en zo wat geld te verdienen. Dit wordt in het weeshuis verkocht en er komt in Lamu een winkel waar de vrouwen hun spulletjes kunnen verkopen. Een heel mooi recycle project dus!

Woensdag dachten we lekker naar het strand te gaan. Iedereen had ons Shella aangeraden. Dus wij met de boot naar Shella.. Bleek heel dat strand verlaten te zijn! En binnen nog geen 10 minuten wisten we ook waarom! We werden constant gezandstraald als we gingen liggen om te zonnen en er dreef ook allemaal rotzooi in de zee.. We waren dus snel klaar met zonnen! Woensdag was ook de dag dat de liefdesverklaringen begonnen. Iedereen was zo onder de indruk van ons en vanaf nu gingen Maaike en ik door Lamu als ‘Lekker en lekker’ of ‘Mooi en mooi’ Want dat waren de Nederlandse woordjes die ze voornamelijk kende!

Donderdag moest Abdul zijn eco-camp verlaten voor een zakenreis. We hebben met hem nog samen op een berg de zonsondergang gekeken. Wat ook niet erg fijn was met al dat zand maar vooruit! En zijn daarna naar een feest geweest op Shella! Eerst waren we met een hoop Afrikanen uit eten geweest, maar de pizza die we hadden was echt niet te bikken! Het feestje was echt lachen.. Zoals alle vrouwen in Nederland het leuk vinden om te dansen, zijn het hier de mannen die zich lang en breed uitsloven! Maaike en ik hadden besloten om vooral stil te blijven zitten want iedereen wilde met ons dansen… En het liefst zouden ze ons mee naar huis nemen! Uiteindelijk toch maar wat dansjes gewaagd en met een aantal keer duidelijk ‘nee afblijven’ zeggen was het toch een geslaagde partyavond! Daarna moesten we in de boot weer terug naar Lamu en teruglopen naar dat eco-camp! Wat een roteind! Maar gelukkig liepen Ali en Tutti met ons mee zodat we niet bang hoefde te zijn in het donker:P Uiteindelijk zijn we lekker gaan slapen terwijl het eigenlijk al licht werd:P

Vrijdag zijn we opzoek gegaan naar een andere slaapplek! Niet alleen omdat het telkens een ellendig stuk lopen was maar ook omdat Monsoon, diegene die nu het eco-camp runde, niet van ons af kon blijven en echt heeeel erg vervelend werd! Bart en Sarah hadden gezegd dat we in Queens House moesten slapen, want dat was echt helemaal te gek! Dus wij opzoek naar dat huis, konden we alleen beneden slapen zonder gebruik te mogen maken van het dakterras met schommelbed, chill banken en hangmat. Maar de beste man had ons beloofd dat we morgen konden verkassen naar de bovenste verdieping! Dus wij in onze nieuwe mooie kamer, even lekker douchen en nog even Lamu in om een beetje te winkelen! Toen we eenmaal weer terug waren in onze kamer zijn we eigenlijk vrijwel in slaap gevallen. We zouden eigenlijk nog wat mensen meeten in het lokale café maar we waren echt helemaal kapot.
De volgende dag gingen we weer een strandpoging doen. Dit keer zijn we naar Manda island geweest om daar lekker te bruinen! Dit was echt een fantastisch strand met heerlijke zee! Het enige vervelende was dat er net iets te vaak een tractor met starende Kenianen voorbij reed. Verder was het geweldig! Die middag zijn we op Lamu een vrouwtje tegen gekomen met een hele mand vol garnalen.. Dus voor nog geen 4 euro een dikke 2-3 kilo garnalen gekocht. Ook zijn we opzoek gegaan naar verse krabben! Ook met nog 2 dikke krabben naar huis om op te eten:) We hebben de hele middag in de keuken gestaan om de garnalen schoon te maken en te marineren. Dit was echt superlekker! ’s Avonds was er weer een feestje en zijn Tutti en Ali mee naar ons huis gegaan en hebben we ’s nachts nog lekker wat garnalen met spaghetti op:) Iedereen was op de bank of in de hangmat in slaap gevallen:P

Zondag zouden we bij de moeder van Ali gaan lunchen maar ik voelde me echt niet lekker. Heel veel hoofdpijn en gevoel dat ik moest overgeven. Dus wij Ali gesmst dat we niet meer zouden komen. We zijn uiteindelijk die middag toch nog maar even Lamu in geweest om te kijken of er een goede kleermaker was die van onze mooie, dunne kanga’s een leuk topje kon maken. Nou dat bleek dus erg lastig te zijn en ze probeerde ons weer aan alle kanten op te lichten dus we waren er al snel klaar mee! ’s Avonds waren we weer gaan eten bij Lamu house, wat de eerste keer echt fantastisch was!Nu was de(Belgische)eigenaar er niet dus was het eten ook ineens een stuk minder.. Wel hadden ze echt de beste mayonaise die ik in de afgelopen maanden heb geproefd!
De volgende dag vertrok Ali weer naar Noorwegen dus zijn we gezellig met z’n alle mee naar Manda airport gegaan om hem uit te zwaaien! Toen zijn we vanaf Manda met Tutti naar Shella gegaan voor een rondleiding! Ook echt een supermooi eiland! Onderweg kwamen we Omar tegen, een neger met een hele grote(natuurlijke)blonde afro:P, en zijn we lekker gaan eten bij een lokaal tentje. Ondanks de prachtige tl verlichting en het bouwval waar we zaten was het eten echt superlekker!! Daarna zijn we samen met Tutti en Omar op een ezel terug gegaan naar Lamu. In het donker ook nog eens! Het was best een lange zit op die ezel en echt niet fijn! Maar gelukkig kwamen we heel aan Op Lamu! Toen hebben we weer wat bij ons thuis gehangen en zijn we ook weer veel te laat gaan slapen :S

De volgende dag moesten we alweer richting Nairobi vliegen. We zijn eigenlijk vrijwel zonder te slapen vertrokken uit Lamu. We hadden eerst nog ontbijt gemaakt voor de mannen en onszelf en zijn daarna richting Manda airport gegaan. We hebben daar van iedereen afscheid genomen. Wat eigenlijk echt zonde was want het waren echt allemaal zulke relaxte mensen!

Eenmaal in Nairobi hebben we eerst onze tassen op het vliegveld gestald en hebben daarna een taxi afgehuurd. Eerst was ons plan om aar de Masai Market te gaan want dat scheen echt heel leuk te zijn. Na een eeuwige rit in die taxi, waar we allebei knikkebollend inzaten, kwamen we eindelijk aan bij de markt. We waren de taxi nog niet uit of we werden al besprongen door allerlei verkopers. Ik had echt goed geshopt en veel leuke dingen gekocht en Maaike had gelukkig ook nog gevonden wat ze moest hebben! Omdat we allebei echt heel erg moesten plassen wilde we snel door naar de volgende stop. De paters, we gingen bij Mill Hill Maaike haar spullen ophalen voordat we gingen eten. Gelukkig hadden we de taxi afgehuurd en kon deze beste man bij haar spullen blijven terwijl wij lekker gingen eten bij Carnivore, het best bekende restaurant van Nairobi. Het was echt superleuk, ook al waren we allebei van die schijndooie!Mannen met enorme stukken vlees op de schouder en je kon blijven eten! We hebben lekkere stukken vlees op als lamskotelet en kip maar ook bijzondere dingen zoals krokodil en kameel! Na het eten zijn we weer terug naar het vliegveld gegaan. We dachten samen nog even wat dingen op de computer te kunnen doen en rustig afscheid te nemen maar een vervelende vent van de bewaking zei dat Maaike meteen door moest lopen om in te checken en dat ik niet mee mocht We moesten dus meteen en heel snel afscheid nemen Het was ook nog niet eens half10 dus Maaike moest ook nog heel lang wachten en ik moest alleen terug met de taxi naar de paters. De volgende dag ging ik weer met de taxi vanuit de paters naar de Guardian bus. De avond daarvoor had ik al een vervelend telefoontje gehad dat de Royal bus het niet deed en dat ik met de executive moest, waar dus geen wc in zit:S ’s Ochtends ben ik al om uur vertrokken bij de paters terwijl de bus pas om 9uur ging. Maar door het drukke verkeer in Nairobi had ik de bus bijna gemist… Na een uur moest ik eigenlijk ook al kei nodig naar de wc maar dat ging echt niet.. Eindelijk na 3uur maakte we een stop! Na een hoop(proberen)te slapen kwam ik rond 4uur eindelijk aan in Kisumu! Wat een dodelijk lange rit! Maar ik ben weer ‘thuis’ voor nu.. Ik blijf de komende dagen bij het gastgezin in Nyalenda en daarna verhuis ik weer terug naar de Duke of breeze waar ik internet heb en dat is toch echt wel handig!

Maandag begin ik op de Obama Childerns Clinic met een geheel nieuw project! Ik heb er echt weer zin in… Ook al kan ik eigenlijk niet wachten tot ik weer naar huis mag:S

Liefs xx Evelien